بایگانی‌های ک - صفحه ۵۲ از ۱۵۰

ک معین

(کُ) (اِ.) تنگ، کوزة آب.

ک معین

(کَ) (ق.) این چنین، چنین.

ک معین

(~. مَ نِ) (حامص.) (عا.) حل اختلاف و درگیری با حکمیت بزرگترها.

ک معین

(کُ) (ق استفهام، ادات پرسش) کلمه‌ای است دال بر استفهام ؛ چه جا، کدام ج...

ک معین

(کَ) (ص.) فراوان، بسیار.

ک معین

(کُ لِ) (اِ.) خوراکی که با گوشت چرخ کرده و سیب زمینی و تخم مرغ درست م...

ک معین

(کِ رَ نْ) (ق.) مکرراً، به تکرار، به کرامت.

ک معین

(کَ وَ) (ص مر.)۱- کدخدای خانه.۲- کشاورز، بزرگر.۳- ریش سفید قوم.

ک معین

(کَ خُ) (ص مر.)۱- بزرگ ده، رییس.۲- مرد زن گرفته و عروسی کرده.

ک معین

(کَ. کُ) (ص مر.) کنایه از: مغرور، خودپسند.

سایدبار