بایگانی‌های ک - صفحه ۵۷ از ۱۵۰

ک معین

(کِ) (اِ.) پارچه‌ای باریک و بلند که مردان به یقة پیراهن گره زنند و از...

ک معین

(کَ رَ) (اِ.) ۱- فریب، خدعه. ۲- تملق، چاپلوسی.

ک معین

(کَ) (اِ.)۱- شاخه‌ای که از درخت بریده باشند.۲- بخشی از مزرعه که کنارها...

ک معین

(کَ فِ) (اِ.) دورة چهارم از دوران اوّل زمین شناسی.

ک معین

(کَ یَ) (اِمص.) نفرت، بی میلی.

ک معین

(کَ دَ) (مص م.)۱- فریب دادن.۲- فروتنی کردن.

ک معین

(کَ دِ) (ص مر.) کارآزموده و باتجربه.

ک معین

(~.) (اِ.) املاح اسیدکربنیک که به آسانی به وسیلة اسیدها تجزیه می‌شود....

ک معین

(~. تَ) (مص م.) نفرت داشتن، ناپسند بودن.

ک معین

(~.) (اِ.) چهار پایه‌ای پهن، کوتاه و چهارگوش که در زمستان در زیر آن من...

سایدبار