بایگانی‌های ک - صفحه ۷۲ از ۱۵۰

ک معین

(کُ. خُ دَ) (مص ل.) آماده شدن باز برای شکار.

ک معین

(کُ کُ. خا دَ) (مص ل.) (عا.) رجز خواندن.

ک معین

(کِ لِ) (اِ.) امتداد و دنبالة هر چیزی.

ک معین

(کَ پَّ رَ) (اِ.) = کسبرج: مروارید.

ک معین

(کُ تِ) (اِ.)۱- کُشتی.۲- زنار و ریسمانی که ترسایان و هندوان و زرتشتیا...

ک معین

(کَ) (اِ.) کدخدا، رییس قوم.

ک معین

(کُ دُ) (اِ.)۱- دالان.۲- سرسرا، غلام گردشی.

ک معین

(کَ کَ) (اِ.) نک کرکرانک.

ک معین

(کَ شّ) (ص.) بسیار کشف کننده، بسیار پیدا کننده.

ک معین

(کُ) (مص ل.) خورشید گرفتگی، هنگامی که کرة ماه بین زمین و خورشید طوری ...

سایدبار