بایگانی‌های ک - صفحه ۷۴ از ۱۵۰

ک معین

(کَ) (ص.) حق ناشناس، ناگرونده.

ک معین

(کَ تَ یا تِ) (حامص.) شکافتگی، ترکیدگی.

ک معین

(کَ فّ رِ) (اِ.) صدقه، چیزی که با آن گناه را جبران کنند.

ک معین

(کِ) (اِ.) روحانی مسیحی، کسی که مقامش بالاتر از شمّاس و پایین تر از اس...

ک معین

(کُ شُ تِ یا کَ شَ تَ) (ص مف.)۱- پریشان، پراکنده.۲- پژمرده، افسرده.

ک معین

(کُ. گِ رِ تَ) (مص ل.) گلاویز شدن دو تن با هم تا یکی دیگری را زمین زند...

ک معین

(کُ) (اِ.) نظیر، مانند. ج. اکفا.

ک معین

(~.) (اِمف.) = کوفته: کوبیده.

ک معین

(کُ فّ) (ص.) جِ کافر.

ک معین

(کَ ش) (حامص.)۱ - خوشی، تندرستی.۲- خودستایی، غرور.

سایدبار