بایگانی‌های ک - صفحه ۷۹ از ۱۵۰

ک معین

(کَ کَ دَ) (مص ل.)۱- تولید کف شدن.۲- (عا.) عشقی شدن.

ک معین

(کَ) (اِمر.) کشک با آب سابیده که نان در آن ترید کنند و خورند. کشکاو و ...

ک معین

(کَ شَ) (اِ.)۱- لاک پشت، سنگ پشت.۲- بُرج خرچنگ، سرطان.۳- کوزة آبخوری س...

ک معین

(کِ) (اِمر.) زمینی که در آن چیزی کاشته باشند.

ک معین

(کَ فَ) (اِ.) سرین آدم یا حیوان. ج. اکفال.

ک معین

(کِ) (ص نسب.) منسوب به کفایت. ؛ واجب ~ امری واجب که چون یک تن آن را...

ک معین

(کَ س) (ص مر.) کنایه از: صاحب همتی که به سبب بخشش تهیدست شده.

ک معین

(~ دِ) (اِمر.) خوراکی ایرانی که بادنجان کباب شده یا سرخ کرده را با پیا...

ک معین

(~. کَ دَ) (مص م.) پیکار کردن، نبرد کردن.

ک معین

(کِ) (ص مر.) زارع، دهقان.

سایدبار