بایگانی‌های ک - صفحه ۸۱ از ۱۵۰

ک معین

(~. کَ دَ) (مص ل.) به اندازه بودن.

ک معین

(کَ. رَ تَ) (مص م.) دزدیدن، با تردستی ربودن.

ک معین

(~ دِ) (اِمر.) خوراکی ایرانی که بادنجان کباب شده یا سرخ کرده را با پیا...

ک معین

(~. کَ دَ) (مص م.) پیکار کردن، نبرد کردن.

ک معین

(کِ) (ص مر.) زارع، دهقان.

ک معین

(کَ شَ) (اِ مصغ.)۱- کفش کوچک.۲- سم شکافدار مانند سم گاو و گوسفند، ظلف ...

ک معین

(~. تَ) (مص ل.) بس بودن، بس شدن.

ک معین

(کَ) (ص فا.) فال بین.

ک معین

(کَ شْ) (اِ.)۱- تَه ماندة ماست یا دوغ که پس از جوشاندن خشک کنند.۲- مجا...

ک معین

(کُ ش) (اِمص.) کشتن، قتل.

سایدبار