بایگانی‌های ک - صفحه ۸۳ از ۱۵۰

ک معین

(کَ) (اِ.) تارک سر، بالای پیشانی.

ک معین

(کَ) (اِ.) پیاله، پیالة شراب خوری یا قهوه خوری.

ک معین

(کَ چَ) (اِ.) زلف پرپیچ و شکن، طره.

ک معین

(~. شُ دَ) (مص ل.) (عا.) سرگشته شدن، گیج شدن.

ک معین

(کَ تِ) (اِ.) نک کلات.

ک معین

(~.)۱- (اِ.) چمچة بزرگ سوراخ دار.۲- سگ ماهی.۳- بچه قورباغه ؛کفچلاز، کف...

ک معین

(کَ فِ) (ص.)۱- درهم پیچیده.۲- دارای حالت ناراحت وبی تاب بر اثر رویاروی...

ک معین

(کَ) (اِ.) قلعه یا ده بزرگی که بر سر کوه و یا پشتة بلندی ساخته باشند....

ک معین

(کَ چَ) (اِ.) کفل اسب، سرین اسب.

ک معین

(کَ) (اِ.) کلافه، کلابه، نخ یا ابریشم که دور چرخه پیچیده باشند. ؛ ~ س...

سایدبار