بایگانی‌های الف - صفحه ۳۵۰ از ۴۱۳

الف معین

( اَ ) (اِ.) جِ نجد.۱- زمین بلند.۲- آن چه بدان خانه را زینت کنند.

الف معین

(~. خا) (اِمر.) پرنده‌ای از راستة گنجشکان مانند سار، دارای منقاری نسبت...

الف معین

( اِ ) (مص ل.)۱ - برآوردن حاجت.۲- پیروز شدن.

الف معین

(اَ دَ) (ص.) پشت و پناه، حامی.

الف معین

(اِ خِ) (مص ل.)۱- بازماندن از سخن.۲- رفتن به سستی و درماندگی.

الف معین

(اَ دَ) (مص م.) اندادیدن، اندودن. گِل مالی کردن.

الف معین

(اِ خِ) (مص ل.) فریفته شدن، فریب خوردن.

الف معین

(اَ یِ) (اِمص.) گل کاری، گل مالی.

الف معین

( اِ ) (مص ل.) گرد آمدن، پیوسته شدن.

الف معین

(~. دَ)(مص ل.) نظم دادن، شکل دادن.

سایدبار