بایگانی‌های الف - صفحه ۳۵۵ از ۴۱۳

الف معین

( اَ ) (اِ.) غم، غصه. اَندُه نیز گویند.

الف معین

(اِ دِ) ۱- (مص ل.) کهنه شدن، پاره پاره شدن.۲- (اِمص.) کهنگی، پاره پاره...

الف معین

(اَ زِ) (اِمر.) اندوه، غم.

الف معین

(اَ دِ) (ص مف.) مالیده شده، آغشته شده.

الف معین

(اَ دَ) (مص م.)۱- آلودن.۲- آب دادن فلزات.۳- شیره و روغن مالیدن.

الف معین

( اَ ) (اِ.)ماده‌ای که به چیزی بمالند، مانند کاهگل که روی بام یا دیوار...

الف معین

(اِ نُ عَ) (اِ.) مردمک چشم.

الف معین

(~. کَ دَ) (مص ل.) بیمناک بودن، نگران بودن.

الف معین

( اِ ) (اِ.) آدمی، مردم، بشر. ج. اناس و آناس.

الف معین

(کسی را) (~. تَ) (مص م.) مراقبت کردن، تیمار داشتن.

سایدبار