بایگانی‌های الف - صفحه ۳۶۴ از ۴۱۳

الف معین

(اِ طِ) ۱- (مص ل.) نیست شدن، محو گر دیدن.۲- (اِمص.) ناپیدایی.

الف معین

(اِ قِ) (مص ل.)۱- افتادن به سرعت (بنا و غیره)۲- رفتن ستاره، سقوط سریع...

الف معین

(اِ فِ) ۱- (مص ل.) شکاف خوردن.۲- (اِمص.) شکاف خوردگی.

الف معین

(اِ قِ) (مص ل.) به سر آمدن، سپری شدن.

الف معین

(اِ فِ) (مص ل.) ترک خوردن، شکسته شدن.

الف معین

(اِ قِ) (مص ل.) بخش شدن، بخش پذیرفتن.

الف معین

(اِ فَ) ۱- (مص ل.) بریده و شکسته شدن.۲- (اِمص.) شکستگی، قطع.

الف معین

(اِ هِ) (مص ل.) فرود آمدن، هبوط کردن.

الف معین

(اِ قِ) (مص ل.)۱- از میان رفتن.۲- برچیده شدن، سپری شدن.

الف معین

(~.) (ص نسب.)۱- منصوب به انفصال، برکنار شده: کارمند انفصالی.۲- جدا ش...

سایدبار