بایگانی‌های الف - صفحه ۴۱۲ از ۴۱۳

الف معین

(ژَ) (اِ.) شرارة آتش.

الف معین

(ضم.) جِ این ؛ ضمیر اشاره برای اشخاص نزدیک. مق. آنان.

الف معین

(چَ) (اِ.) مقرب، ندیم، خاص ؛ ج. ایچکیان.

الف معین

( اَ ) (اِ.) ندیم، مقرب، مصاحب. ج. ایناقان.

الف معین

(ق.) هیچ.

الف معین

( اَ ) (اِ.) نک ایناق.

الف معین

(اَ یا اِ) (اِ.)۱- صفه، پیشگاه اتاق.۲- بخشی از ساختمان که سقف دارد ام...

الف معین

۱- (مص م.) انس دادن.۲- اُنس گرفتن.۳- (اِمص.) دمسازی.

الف معین

(ص.) آراسته، پیراسته.

الف معین

(طُ) (ق مر.) چنین، اینچنین. ؛که ~ در موردی گویند که خبر یا مطالبی ب...

سایدبار