بایگانی‌های ب - صفحه ۱۳۴ از ۱۷۷

ب معین

(بِ. مُ جَ رَُ دِ) (ق مر.) در حال، بلافاصله.

ب معین

(بَ بَ) (اِ.)۱- فرزندان بشر.۲- انسان، آدم.

ب معین

(بِ) (اِ.)۱- درختچه‌ای از تیرة شاه پسندیان که برگ‌های آن طعم تند و ک...

ب معین

(بَ دَ) (اِ.) انسان، آدمیزاد.

ب معین

(بِ طُ رِ کُ لّ) (ق مر.) از هر لحاظ، من حیث المجموع.

ب معین

(بَ گَ یا گِ) (اِ.) = بانگه:۱- آواز، نعره.۲- کشیدن آواز.

ب معین

(~. شُ دَ) (مص ل.) به پایان رسیدن، تمام شدن.

ب معین

(بَ گَ لِ یا لَ) (اِ.)۱- خانة نئین.۲- خانة ییلاقی.

ب معین

(~. رَ یا رِ دَ)(مص ل.) به پایان رسیدن.

ب معین

(بَ گَ رِ) (اِ.) لالایی، آوازی که زنان برای خواباندن طفل می‌خوانند.

سایدبار