بایگانی‌های ب - صفحه ۱۴۹ از ۱۷۷

ب معین

(زِ) (اِ.) شرابی که از آرد برنج و ارزن و جو تهیه کنند.

ب معین

(اِ.) = بن: نهایت و پایان هر چیز، بیخ.

ب معین

(اِ.) جغد.

ب معین

(ص نسب.) منسوب به بوم، اهل محل، اهل ناحیه، محلی.

ب معین

(اِ.) تنگه، باب، بغز هم گویند. ج. بواغیز.

ب معین

(مَ هَ) (اِ.) زمین لرزه، زلزله.

ب معین

(اِ.) بوق.

ب معین

(مَ رَّ) (اِ.) ابلیس، شیطان.

ب معین

(اِ.)خواب دیدن، رؤیا. بوشاسپ، بشاسب، بشاسپ و گوشاسب نیز گویند.

ب معین

(دَ) (اِمر.) گیاهی از تیرة مرکبان دارای ساقه‌های بلند و برگ‌های بسیار ...

سایدبار