بایگانی‌های ب - صفحه ۱۵۱ از ۱۷۷

ب معین

(ص مر.)دارای بوی بد، بدبو، متعفن.

ب معین

(بَ کَ)۱- (اِ.) منع، بازداشت.۲- (ص.) بازدارنده، مانع.

ب معین

(حامص.)یکی از حواس پنجگانة انسان، شامُه.

ب معین

(بُ) (اِ.) = پژهان: صفتی است در آدمی که خوبی دیگران را برای خود نیز خو...

ب معین

(ص.) خوشبو، معطر.

ب معین

(بَ) (اِ.) برف و دمه.

ب معین

(اِمر.) مجمر، آتشدان.

ب معین

(بَ چِّ نِ) (ص.) مربوط یا منسوب به بچه مجازاً نسجیده، احمقانه.

ب معین

(گَ) (اِصت.)۱- دارای بوی بسیار بد.۲- جهت ابراز تنفر به کسی یا چیزی گفت...

ب معین

(~. نَ نِ) (ص.) کنایه از: آدم ترسو، بی کفایت و وابسته به دیگران.

سایدبار