بایگانی‌های ب - صفحه ۱۶۳ از ۱۷۷

ب معین

(~. تُ) (اِمر.) آوازی است بسیار یکنواخت و عامه پسند.

ب معین

(~. لْ) (اِمر.) خزانة کل مملکت.

ب معین

(~ ِ اِ فَ)(اِمر.)یکی از گوشه -‌های همایون.

ب معین

(~. لْ لا) (اِمر.)خانة خدا، کعبه.

ب معین

(~.) (اِ.) گوشه‌ای از موسیقی ایرانی.

ب معین

(~. غَ زَ) (اِمر.) بیت منتخب یک غزل.

ب معین

(گَ) (ص مر.) بدوی، چادرنشین.

ب معین

(ب ِ ت ُ عَ) (اِ.)خانة کهن، کعبه.

ب معین

(اِمر.) صحرای بی آب و علف، دشت لم یزرع.

ب معین

(خُ یا خَ) (ص مر.) زمینی که از علف و گیاهان هرزه پاک شده باشد.

سایدبار