بایگانی‌های ب - صفحه ۳۳ از ۱۷۷

ب معین

(قِ) (ص.) شکافنده، گشاینده.

ب معین

(طِ) (اِ.)۱- پنهان، درون چیزی. ج. بواطن.۲- حقیقت، اصل.

ب معین

(فْ) (ص فا.) = بافتکار: بافنده، جولاه، نساج.

ب معین

(طِ) (ص.) بیهوده، بی فایده. ج. اباطیل.

ب معین

(دُ) (اِ) عاقبت، سرانجام.

ب معین

(ص ِ) (اِ.) بینایی.

ب معین

(تِ) (ص مف.)۱- تابیده شده.۲- پارچه.۳- فرش. ؛ ~ نبودن به پای کسی شایس...

ب معین

(ص ِ) (اِفا. ص.) بیننده، بینا.

ب معین

(تَ) (مص م.)۱- رشته‌های نخ یا پشم را به هم تابیدن.۲- سخنان دروغ گفتن.

ب معین

(ص. اِ.) سرور، رئیس، سردسته، سردار.

سایدبار