بایگانی‌های ب - صفحه ۴۱ از ۱۷۷

ب معین

(اِ.) درختی با برگ‌های سبز و لطیف و خوشبو که از دانه‌های آن روغن مع...

ب معین

(نِ) (اِ.)۱- پنجرة فلزی.۲- بام، بام بلند.

ب معین

(یِ) (اِ.)۱- گیاهی با برگ‌های پهن پنجه مانند، شبیه برگ ختمی، میوه اش س...

ب معین

(لُ) (اِ.) کره‌ای بزرگ که پوشش آن از پارچه یا چرم غیرقابل نفوذ است و ...

ب معین

(اِ.)۱- چوبدستی کلفت که شبانان و شتربانان بر دست گیرند.۲- بازو.

ب معین

(هِ) (اِ.) تالاب، آبگیر.

ب معین

(هَ)۱- (اِمر.) به اتفاق، با یکدیگر.۲- (ص مر.) مجتمع، متحد.

ب معین

(رِ یا رَ) (ص.)۱- اول هر چیز.۲- میوة نورس، نوبر، ج. باکورات. بواکیر.

ب معین

(کِ) (ص.)۱- ویژگی آن که مقررات و آداب اجتماعی را به خوبی رعایت می‌کند...

ب معین

(کِ یَ) (ص مر.) کافی، باعرضه، شایسته. مق بی کفایت.

سایدبار