بایگانی‌های ب - صفحه ۴۳ از ۱۷۷

ب معین

(اِفا.) گریه کننده ؛ ج. بکاة.

ب معین

(ص مر.) آن که دارای هوش قوی است، هوشمند.

ب معین

(رِ یا رَ) (ص.)۱- اول هر چیز.۲- میوة نورس، نوبر، ج. باکورات. بواکیر.

ب معین

(کِ) (ص.)۱- ویژگی آن که مقررات و آداب اجتماعی را به خوبی رعایت می‌کند...

ب معین

(کِ یَ) (ص مر.) کافی، باعرضه، شایسته. مق بی کفایت.

ب معین

(اِ.) جعبه.

ب معین

(کِ رِ) (ص.) دختر، دوشیزه.

ب معین

(~. یُ لُ) (اِ.) شاخه‌ای از علم میکروب شناسی که به بررسی باکتری‌ها ...

ب معین

(تِ) (اِ.) میکروب ؛ موجود ریز ذره بینی که با چشم غیرمسلح دیده نمی‌شود...

ب معین

(بَ وَ) (اِ.)۱- عاقبت، سرانجام.۲- بآلاخره.

سایدبار