بایگانی‌های ب - صفحه ۵۱ از ۱۷۷

ب معین

(بُ خُ. بُ) (ص.) حقه باز، بدکار.

ب معین

(بَ هَ) (مص ل.) سخن بی اندیشه گفتن، بی تأمل سخن گفتن.

ب معین

(بُ) (اِ.) حلقه و زنجیری که دست و پای چهارپایان را بدان بندند. بخا نیز...

ب معین

(~. اَ)(ص مر.) بدعاقبت، بدفرجام.

ب معین

(بُ) (اِ.) تنگ چشمی، خسُت.

ب معین

(~. اَ) (ص.) تندخو، خشمگین. مق. خوش اخلاق.

ب معین

(بَ دِ) (ص مف.)۱- عطا شده.۲- عفو شده.

ب معین

(بَ) (مص ل.) ظاهر گشتن، پیدا شدن.

ب معین

(بَ دَ) (مص م.)۱- عطا کردن.۲- عفو کردن.

ب معین

(~.) (ص.) آموزش کارهای ناپسند و غیراخلاقی.

سایدبار