بایگانی‌های ب - صفحه ۷۰ از ۱۷۷

ب معین

(بَ) (ق.) شایسته، سزاوار.

ب معین

(~.) (حامص.) بهره مندی، کامیابی.

ب معین

(بُ) (حامص.) ساختن ساختمان‌های بلند و مرتفع در جوامع شهری.

ب معین

(بَ خُ) (ص فا.) بهره مند، کامیاب.

ب معین

(بَ) (اِ.) کنایه از: هزینه‌های بی مورد و بی جا.

ب معین

(بِ رِ تِ) (ص مف.)۱- بریان شده.۲- تف داده، بو داده.۳- پخته.

ب معین

(بِ رِ زِ) (اِ.) نوعی پارچة ضخیم و خشن که برای ساختن چادر و روکش و ما...

ب معین

(~. دَ دِ) (ص مف.)۱- دمیده.۲- طلوع کرده.۳- پدید شده.

ب معین

(بِ رِ تَ) (مص م.)۱- بریان کردن.۲- پختن.

ب معین

(بَ زَ) (اِ.) کوی، محله.

سایدبار