بایگانی‌های ب - صفحه ۷۳ از ۱۷۷

ب معین

(بَ زَ دِ) (اِ.) شاغِل. ج. برزندگان.

ب معین

(بُ دَ) (مص م.)۱- پیروز شدن.۲- تحمل کردن.

ب معین

(بِ رِ تِ) (ص مف.)۱- بریان شده.۲- تف داده، بو داده.۳- پخته.

ب معین

(بِ رِ زِ) (اِ.) نوعی پارچة ضخیم و خشن که برای ساختن چادر و روکش و ما...

ب معین

(~. دَ دِ) (ص مف.)۱- دمیده.۲- طلوع کرده.۳- پدید شده.

ب معین

(بِ رِ تَ) (مص م.)۱- بریان کردن.۲- پختن.

ب معین

(بَ زَ) (اِ.) کوی، محله.

ب معین

(~. دَ دَ) (مص ل.)۱- دمیدن.۲- طلوع کردن.۳- پدید شدن.

ب معین

(بُ رِ) (ص. اِ.) کسی که کارش بریدن قطعه‌های مصالح اعم از پارچه، آهن، ن...

ب معین

(بَ. زَ دَ) (مص ل.)۱- پهلو به پهلو زدن.۲- برابری و همسری کردن.

سایدبار