بایگانی‌های ب - صفحه ۸ از ۱۷۷

ب معین

(ص مر.) شوخ و سرزنده، دل چسب، شاداب.

ب معین

(خِ) (اِ.) لاک پشت، سنگ پشت.

ب معین

(اِ.)۱- خواهر، همشیره.۲- زنی ناشناس.۳- خادمه.

ب معین

(اِمر.)۱- پارچه‌ای که به دکل کشتی بندند تا با وزیدن باد کشتی به حرکت د...

ب معین

(دِ نُ)(اِمر.) لحنی از موسیقی قدیم.

ب معین

(دَ) (اِ.) بازیچه‌ای با یک چارچوب سبک و پوششی نازک از کاغذ یا مادة دیگ...

ب معین

(نِ تِ) (ص مر.) کسی که غرور و تکبر از سرش به در رفته.

ب معین

( اَ ) (اِفا.) غرورآور، تکبرآور.

ب معین

(~ِ عَ) (اِمر.) بادی که برای هلاک قوم عاد فرستاده شد.

ب معین

(مِ) (اِ.)۱- پیلة ابریشم.۲- هر جنس گرانبها و نفیس.

سایدبار