بایگانی‌های ب - صفحه ۹۱ از ۱۷۷

ب معین

(بَ دَ) (مص ل.) نک وزیدن.

ب معین

(بَ زَ سَ مِ) (اِمر.) جلبک.

ب معین

(بَ زَ) (اِ.) زینت و آرایش، توالت.

ب معین

(بُ لِ) (اِمر.) بچة بز، بز خردسال.

ب معین

(بُ) (مص ل.) برآمدن، تافتن، تابیدن (آفتاب و ستارگان).

ب معین

(بَ زَ) (اِ.) قورباغه.

ب معین

(~.) (ص فا.) گناهکار، مجرم.

ب معین

(بُ زُ) (ص مر.)۱- شریف، محترم.۲- باشکوه، با جلال.

ب معین

(بِ زُ بِ) (ص فا. اِ.) آن که کارش ساختن خانه و فروختن آن می‌باشد.

ب معین

(بُ زَ یا زِ) (اِ.)۱- زمین پشته پشته و ناهموار.۲- میوة خوشبوی.

سایدبار