بایگانی‌های ب - صفحه ۹۲ از ۱۷۷

ب معین

(~.) (ص مر.) سالمند، مسن.

ب معین

(بِ) (ص) سازگار، قانع.

ب معین

(بِ زَ) (اِمر.)۱- جای راهزنی.۲- کنایه از: موقعیت حساس.

ب معین

(~. تَ) (مص م.) احترام گذاشتن، تکریم کردن.

ب معین

(بَ یا بِ رِ)(اِ.)۱ - ایوان، صفه.۲- بارگاه.

ب معین

(بَ زَ) (اِ.) کلید.

ب معین

(بَ یا بِ دِ) (ص مف.)۱- زمین شخم شده.۲- زمین آبیاری شده برای کاشتن.

ب معین

(بِ زَ. بَ دُ) (ص مر.) بسیار شجاع، دلیر.

ب معین

(بَ یا بِ دَ) (مص م.) شخم کردن، هموار کردن زمین شخم کرده.

ب معین

(بِ زَ) (ص مر.)۱- دلاور، شجاع.۲- (فع.) دوم شخص مفرد امر حاضر از «زدن»...

سایدبار