بایگانی‌های ت - صفحه ۱۶۴ از ۲۳۲

ت معین

(~. گَ) (اِمر.) بیننده، ناظر، کسی که تماشا می‌کند.

ت معین

(تَ مَ کُ) (مص جع.) گرد آمدن در یک جا، گرد آوردن در یک جا.

ت معین

(تَ تَ) (ص.) کسی که به علت تند حرف زدن، سخنش فهمیده نمی‌شود.

ت معین

(~.) (ص مر. اِمر.) کسی که نمایش، بازی یا مسابقه‌ای را تماشا کند.

ت معین

(تَ مَ رُّ) (مص ل.) در خاک غلتیدن، از درد به خود پیچیدن.

ت معین

(تُ تُ) (اِ.) منگوله‌ای که از موی دم گاومیش هندی درست می‌کردند و آن را...

ت معین

(~. نِ) (اِمر.) جایی که در آن هنرپیشگان داستانی را به نمایش درآوردند،...

ت معین

(تَ مَ رُّ) (مص ل.) سرپیچی کردن، نافرمانی.

ت معین

(تَ مَ تُّ) (مص ل.) برخوردار شدن، بهره مند شدن.

ت معین

(تَ) ۱- (مص م.) دیدن، نگاه کردن.۲- (مص ل.) گردش کردن، راه رفتن.

سایدبار