بایگانی‌های ت - صفحه ۲۰۶ از ۲۳۲

ت معین

(اِ.) تخته‌های نازک و باریکی که به سقف اتاق می‌کوبند و سپس روی آن را ک...

ت معین

(اِ.) مهمانی که در آن هر کس خوراک خود را با خود بیاورد.

ت معین

(تُ) (اِ.) سر و صدا، غلغله.

ت معین

(اِ.) گلخن، آتشدان گرمابه.

ت معین

(تَ وَ غُّ) (مص ل.)۱- دور رفتن.۲- فرو رفتن در امری.۳- مبالغه کردن.

ت معین

(شَ) (اِ.) نک تشک.

ت معین

(نِ) (اِ.) گذرگاه ساخته شده در اعماق زمین و زیر کوه که برای عبور قطار...

ت معین

(تُ) (مص م.)۱- بزرگ داشتن، تعظیم کردن.۲- بردبار شمردن.

ت معین

(ص فا.) کسی که در آتشدان حمام، آتش افروزد.

ت معین

(تُ) (مص م.) وقت معین کردن.

سایدبار