بایگانی‌های ت - صفحه ۲۱۱ از ۲۳۲

ت معین

(تَ مُ) (مص ل.) به کمال رسیدن، کامل شدن.

ت معین

(تَ پَ کُ) (ص.) کودن، احمق.

ت معین

(تُ کُ لُ) (اِ.) شاخه‌ای از دانش که به مطالعة زهرها و کنش‌های آن‌ها و...

ت معین

(تَ) (اِ.) جِ تکلفه ؛ کارهای سخت، مشقت‌ها.

ت معین

(تُ پُ) (ص.) (عا.) چاق، فربه.

ت معین

(اِ.) پرنده‌ای از راستة گنجشکان با منقاری مخروطی شکل دارای پرهایی به ر...

ت معین

(تَ فُ) (مص ل.)۱- با هم برابر شدن.۲- بس بودن.

ت معین

(تُ پُ) (اِ.) لغزش ناگهانی زبان هنگام حرف زدن.

ت معین

(اِ.)۱- یک دسته موی و پشم.۲- موی پیشانی.۳- کاکل اسب.

ت معین

(تَ سُ) (مص ل.) کاهلی نمودن، خود را به کسالت زدن.

سایدبار