بایگانی‌های ث - صفحه ۱۰ از ۱۱

ث معین

(ثَ) (اِ.) هشت.

ث معین

(ثَ لا) (ص.) مؤنث ثکل.۱- زن فرزند مرده، بچه کم کرده ؛ ج. ثکالی.۲- زن ...

ث معین

(ثَ نَ یِّ) (ص نسب.) منسوب به ثنویه. نک ثنویه.

ث معین

(ثَ) ۱- (مص ل.) مصیبت از دست دادن فرزند.۲- گم کردن دوست.۳- (اِمص.) فرز...

ث معین

(ثَ) (اِ.) جِ ثنیه. دندان‌های تیز پیشین، دندان‌های نیش.

ث معین

(اِ.) سیر (خوردنی).

ث معین

(~.) (حامص.)۱ - مداحی، ستایشگری.۲- دعاگویی.

ث معین

(ثَ) (مص ل.) احمق شدن، دیوانه شدن.

ث معین

(~. گُ تَ) (حامص.) مداحی، ستایشگری.

ث معین

(ثُ رَ) (اِمص.)۱- هیجان.۲- شورش، غوغا.۳- انبوهی مال و مردم.۴- کین، کی...

سایدبار