بایگانی‌های ث - صفحه ۴ از ۱۱

ث معین

(یِ) ۱- (اِفا.) انتقام گیرنده.۲- (اِ.) خشم.

ث معین

(ثَ) (ص.)۱- ستبر، سخت.۲- محکم، استوار.۳- غلیظ.۴- حلیم، بردبار.

ث معین

(اِفا.)۱ - فرودآینده.۲- اقامت (دراز) کننده، مقیم.

ث معین

(ثُ نَ) (مص ل.) ستبر و سخت گردیدن.

ث معین

(اِ.) = اثولوجیا:۱- علم الهی (اخص)، الهیات.۲- علم کلام.

ث معین

(ثُ لَّ) (اِ.) گروه مردم، جمعیت.

ث معین

(ثَ) (ص.) هیمة خشک و کوچک که با آن آتش افروزند؛ آتشگیر.

ث معین

(ثَ) (اِ.)۱- دندان‌های جلو.۲- سوراخ.۳- سرحد، مرز. ج. ثغور.

ث معین

(ثُ مَ) (اِ.) سوراخ، رخنه، ترک.

ث معین

(ثِ قِ) ۱- (مص ل.) اعتماد کردن.۲- (اِ.) کسی که مورد اعتماد باشد.

سایدبار