بایگانی‌های ث - صفحه ۴ از ۱۱

ث معین

(ثَ بَ) (ص.) مورد اعتماد، کسی که قول او حجت باشد.

ث معین

(~.) ۱- (اِمص.) دارایی، توانگری.۲- (اِ.) مال بسیار.

ث معین

(~. کَ دَ) ۱- (مص ل.) پایداری کردن، استقامت ورزیدن.۲- ثابت شدن، پایدار...

ث معین

(ثَ) (مص م.) شکستن دندان کسی به وسیلة زدن.

ث معین

(ثَ بّ) (ص.) ثبت کننده، کارمندی که نامه‌ها را در دفتری مخصوص ثبت می‌ک...

ث معین

(ثَ لِ) (ص.) مؤنث ثقیل. ؛اجسام ِ ~ اجسامی وزین مانند خاک و سنگ.

ث معین

(ثَ فَ) (مص ل.)۱ - زیرک و چالاک شدن.۲- استاد و ماهر شدن.

ث معین

(ثَ) (ص.)۱- گران، سنگین. مق خفیف، سبک.۲- گران جان.۳- سخت بیمار.۴- یک...

ث معین

(ثَ) (ص. اِ.) جِ ثقه ؛ معتمدان.

ث معین

(ثَ) (ص.)۱- زیرک، چالاک.۲- ماهر، حاذق.۳- نام یکی از قبایل عرب ساکن بی...

سایدبار