بایگانی‌های ث - صفحه ۷ از ۱۱

ث معین

(ثَ) (ص.)۱- زیرک، چالاک.۲- ماهر، حاذق.۳- نام یکی از قبایل عرب ساکن بی...

ث معین

(ثُ) (اِ.)۱- کنجاره، تفاله.۲- آن چه از مایعی ته نشین شود.۳- تیرگی شیر...

ث معین

(ثِ) (اِ.) جِ ثمر، ثمره ؛ میوه‌ها.

ث معین

(اِ.) جِ ثقب ؛ سوراخ‌ها.

ث معین

(ثُ) (اِ.)۱- جِ ثغر؛ دندان‌ها، دندان‌های پیشین.۲- سرحدها، مرزها.

ث معین

(ثُ لَّ) (اِ.) گروه مردم، جمعیت.

ث معین

(ثَ) (ص.) هیمة خشک و کوچک که با آن آتش افروزند؛ آتشگیر.

ث معین

(ثَ) (اِ.)۱- دندان‌های جلو.۲- سوراخ.۳- سرحد، مرز. ج. ثغور.

ث معین

(ثُ مَ) (اِ.) سوراخ، رخنه، ترک.

ث معین

(ثِ قِ) ۱- (مص ل.) اعتماد کردن.۲- (اِ.) کسی که مورد اعتماد باشد.

سایدبار