بایگانی‌های ج - صفحه ۶۶ از ۷۲

ج معین

(جُ) ۱- (مص ل.) تاختن، تاخت زدن.۲- (اِمص.) تاخت و تاز.

ج معین

(دَ) (مص م.) نک جوشاندن.

ج معین

(جَ یا جُ زَ) (ص فا. اِمر.) = جوزننده: طایفه‌ای در هند که دانة جو و گن...

ج معین

(قِ) (اِ.) دسته، گروه.

ج معین

(دِ) (ص مف.) گیاهی دارویی که آن را در آب جوشانیده سپس آب آن را صاف کرد...

ج معین

(جُ زَ غِ) (اِ.) غلاف پنبه.

ج معین

(~. بَ) (اِمر.)۱- دل و جگر و شش و مجموع آن.۲- فرزند.

ج معین

(جُ ژَ) (ا.) جوجه.

ج معین

(~. وَ) (ص فا.) پردل، دلیر.

ج معین

(جُ هَ) (ص نسب.)۱- هر چیز جوهردار.۲- جواهرفروش.

سایدبار