بایگانی‌های ج - صفحه ۶۹ از ۷۲

ج معین

(جُ) (ص.) رند، زیرک.

ج معین

(بُ) (ص فا.) دزدی که پول و مال کسان را از جیب آنان برباید، کیسه بر.

ج معین

(جَ یا جُ) (ص نسب.) منسوب به جو، آنچه که از جو سازند: نان جوین.

ج معین

(جُ دَ) نک ژولیدن.

ج معین

(ق.) جان جانی، صمیمیت زیاد بین خانم‌ها.

ج معین

(جَ دِ) (ص مف.) آن چه که زیر دندان نرم و خرد شده باشد.

ج معین

(جو یا جُ لِ) (اِ.) سبزه، چمن.

ج معین

(جَ) (اِ.) پستاندار گوشتخوار از تیرة گربه سانان. دارای جثه‌ای درشت تر ...

ج معین

(جَ دَ) (مص م.) غذا یا هر چیز دیگر را زیر دندان له کردن.

ج معین

(جُ لَ) (ص نسب.) پشمینه - پوش، جولقی.

سایدبار