بایگانی‌های ح - صفحه ۳۶ از ۵۷

ح معین

(حَ) (مص م.) درهم شکستن.

ح معین

(حُ رِ) (اِ.)۱- گودال، سوراخ.۲- قبر. ج. حفر.

ح معین

(حَ طَ) (اِ.) هیزم، هیمه.

ح معین

(حَ) (مص م.) کندن، گود کردن.

ح معین

(حُ) (اِ.) ریزة گیاه خشک، پاره و شکسته از چیزی خشک.

ح معین

(حَ فَ) (اِ.) جِ حافد.۱- خدمتکاران.۲- یاران، دوستان.۳- فرزندزادگان.

ح معین

(حَ طّ) ۱- (مص م.) فرو آوردن.۲- (مص ل.) فرو آمدن.

ح معین

(حَ یِ) (اِ.) جِ حفیره ؛ گودال‌ها.

ح معین

(حَ ض) (اِ.)۱- فرود، پستی.۲- جای پست در زمین یا پایین کوه.

ح معین

(~ُ. تَّ) (ص مر.) وجهی که در ازای تدریس به استاد و آموزگار پرداخت شود...

سایدبار