بایگانی‌های ح - صفحه ۵۰ از ۵۷

ح معین

(حَ جَ) (اِ.) نای، حفره‌ای که در عقب دهان و در زیر حلق واقع است و صوت...

ح معین

(فِ) (اِ.) جِ حافر؛ حفر کنندگان.

ح معین

(حِ) (اِ.) گناه، بزه.

ح معین

(حَ) (اِ.) = حواصل: غم - خورک، ماهی خور.

ح معین

(حَ بَ یّ) (ص نسب.) منسوب به فرقة حنبلیه از فرق مهم اهل سنت.

ح معین

(حَ) (اِ.) جِ حاشیه.

ح معین

(حَ بَ) (ص نسب.) مرد کوتاه قد بزرگ شکم.

ح معین

(حَ سّ) (اِ.) جِ حاسه ؛ قوای مدرکه. ؛~ ظاهری پنج حس بیرونی که عبار...

ح معین

(حَ یا حَ) (اِ.) جِ حنیه ؛ کمان.

ح معین

(حَ) (ص. اِ.)۱- یار مخلص.۲- کسی که پیغمبر را یاری کند.۳- هر یک از یا...

سایدبار