بایگانی‌های د - صفحه ۱۴ از ۱۲۵

د معین

(اِ.)۱- عطا، بخشش.۲- پاداش، مزد.

د معین

(غُ دِ رَ) (اِمر.) آهن تفته و سیخ سرخ کرده.

د معین

(مَ) (اِمر.) (عا.)۱- لوطی و پهلوان محله.۲- آن که غرور جوانی دارد.

د معین

(دِ) (ص مف.) مصیبت زده.

د معین

(اِ.) کوره، کورة کوزه گری یا آجرپزی.

د معین

(دَ) (مص ل.) مصیبت دیدن، سوگوار شدن.

د معین

(لِ) (اِمصغ.) داس کوچک. داسخاله و داسغاله نیز گویند.

د معین

(مَ تَ تُ) (جملة فعلی دعایی) پیوسته و بر دوام باد تأییدهای او (مرد).

د معین

(اِ.)۱- تیر بی پر.۲- بالاپوش ؛ کینک، یاپونچی.

د معین

(مَ بَ رَ تُ) (جملة فعلی دعایی) بر دوام و پیوسته باد برکت‌های او. (پس...

سایدبار