بایگانی‌های د - صفحه ۴۴ از ۱۲۵

د معین

(دِ رَ دَ) (مص ل.) درنگ کردن.

د معین

(دَ دَ) (مص ل.) بیچاره شدن، ناتوان گشتن.

د معین

(~.) (ص.)۱- کندرو، سست.۲- پابر جا، استوار.۳- به درازا کشیده.

د معین

(دَ) (اِ.)۱- علاج، چاره.۲- دوا، دارو.

د معین

(~. کَ دَ) (مص ل.)۱- کُندی کردن.۲- دیر کردن.

د معین

(~. گُ) (ص فا.) صراف.

د معین

(دِ رَ) (اِ.)۱- توقف، سکون.۲- آهستگی، کندی.۳- آسایش، راحتی.

د معین

(دِ رَ) (اِ.)۱- مسکوک نقره.۲- واحد وزن معادل شش دانگ.

د معین

(دَ. نِ وِ تَ) (مص م.) درنوردیدن.

د معین

(دِ لِ) (اِ.) = درلیک: جامة کوتاه قد آستین کوتاه پیش باز؛ لباچه، صدره،...

سایدبار