بایگانی‌های د - صفحه ۴۶ از ۱۲۵

د معین

(دَ رَ) (اِ.) چرک، ریم.

د معین

(دِ یا دَ مَ نِ) (اِ.) گیاهی است خودرو با ساقه راست و محکم و برگ‌های ر...

د معین

(دُ مُ) (اِ.) نک دُلمُل.

د معین

(~.) (اِ.) دعایی که زردشتیان خوانند و بر خوردنی‌ها دمند و سپس خورند.

د معین

(دَ) (ص مر.) نک اندروا.

د معین

(~.) (اِمر.) تورفتگی در یک دیوار از کف زمین تا بلندی قد انسان به صورت ...

د معین

(ی) (~.) (ص فا.) کاذب، دروغ - گوینده.

د معین

(دِ رُ) (اِمص.) بریدن ساقه‌های گندم، برنج و مانند آن.

د معین

(دَ رْ) (اِ.)۱- بارگاه.۲- پیشگاه، آستانة در.

د معین

(~. پَ) (ص فا.) کسی که دروغ گوید.

سایدبار