بایگانی‌های د - صفحه ۴۷ از ۱۲۵

د معین

(ی) (~.) (ص فا.) کاذب، دروغ - گوینده.

د معین

(دِ رُ) (اِمص.) بریدن ساقه‌های گندم، برنج و مانند آن.

د معین

(دَ رْ) (اِ.)۱- بارگاه.۲- پیشگاه، آستانة در.

د معین

(~. پَ) (ص فا.) کسی که دروغ گوید.

د معین

(دِ هَ) (اِ.)۱- مسکوک نقره. ج. دراهم.۲- واحد وزن، برابر با ۴۸ جو.

د معین

(دَ رَ کِ) (اِ.)۱- ته.۲- سرازیری.۳- طبقة دوزخ. ج. درکات.

د معین

(دُ) (اِ.) سخن ناراست، خلاف حقیقت، کذب. مق راست. ؛ ~ شاخدار کنایه ا...

د معین

(دَ رَ) (اِ.) شکم، شکنبه.

د معین

(دَ. کِ دَ) (مص م.)۱- نوشیدن.۲- حرکت کردن.۳- پایین کشیدن.

د معین

(دِ رُ) (اِ.) نک درفش.

سایدبار