بایگانی‌های د - صفحه ۸۶ از ۱۲۵

د معین

(~.) (اِ.) فریاد و غوغای توأم با نشاط.

د معین

(~.) (اِ.)۱- استخوان پهلو، دنده.۲- دندان.۳- افزاری است جولاهگان را و ...

د معین

(دَ مِ) (ص.) بدمنظر، زشت رو.

د معین

(دِ) (اِ.) روز ششم ماه کانون الا´خر روزة عید دنح مسیحیان است. گویند ک...

د معین

(دَ دِ) (ص مف.)۱- فوت کرده، پف کرده.۲- وزیده.۳- روییده.۴- طلوع کرده.

د معین

(دِ) (اِ.) (عا.) جای خلوت و آرام.

د معین

(دَ دَ)(مص ل.)۱ - فوت کردن در چیزی.۲- وزیدن.۳- روییدن، سر از خاک درآور...

د معین

(دُ بَ) (اِ.) بیضة چهارپایان حلال گوشت.

د معین

(دَ) (اِمر.)۱- محل کار گذاشتن دم در کنار کوره.۲- کوره، کوره زرگران و آ...

د معین

(دَ بَ رِ) نک تنبور.

سایدبار