جستجو
لغت نامه
صفحه اصلی زردیس
پیشنهاد کلمه
همه کلمه ها
منو
د
معین
ده کیا
(دِ) (اِمر.) رئیس ده، دهخدا.
د
معین
دنگاله
(دَ لِ) (اِمر.) قندیل، آبی که به علت سرمای زمستان، در هنگام چکیدن یخ ز...
د
معین
ده پنجی
(دَ پَ) (ص نسب.) زر و سیمی که نصف آن با فلز دیگر مخلوط باشد.
د
معین
دنگال
(دَ) (ص.) وسیع، جادار.
د
معین
ده وگیر
(دِ هُ) (اِمر.) گیرودار، جنگ.
د
معین
دنگ کسی گرفتن
(دَ گِ کَ. گِ رِ تَ) (مص ل.) (عا.) هوسِ بی موقع برای انجام کاری کردن.
د
معین
دهدار
(دِ) (ص فا.) کدخدا.
د
معین
ده ودار
(دِ هُ) (اِمر.) داروگیر، کروفر.
د
معین
دنگ و فنگ
(دَ گُ فَ) (اِمر.) (عا.)۱- رفت و آمد، بیا و برو.۲- تجمل، جاه و جلال.
د
معین
دهخدا
(ی) (دِ خُ) (اِ.) کدخدا.
«
‹
88
89
90
91
92
›
»
باز کردن سایدبار
فروشگاه
خانه
جستجو
لغت نامه
صفحه اصلی زردیس
پیشنهاد کلمه
همه کلمه ها
