بایگانی‌های ذ - صفحه ۱۲ از ۱۸

ذ معین

(اِ.) صاحب، دارنده. در عربی در حالت رفع «ذو» و در حالت جر «ذی» و در ح...

ذ معین

(ذِ مِّ) (اِ.)۱- کفالت، ضمانت.۲- عهد، پیمان. ؛ اهل ~ اهل کتاب از زر...

ذ معین

(~. قَ) (ص مر.)۱- توانا.۲- صاحب بزرگواری.

ذ معین

(ذِ یِّ) (ص نسب.) مؤنث ذهنی. (در علم منطق قضیه‌ای است که مصادیق و محک...

ذ معین

(ذَ یِ) (اِ.) جِ ذمیمه. نکوهیده‌ها.

ذ معین

(~. فú یَ تَ) (اِمر.) نک ذوقافیتین.

ذ معین

(ذُ) (مص ل.) فراموش کردن، غافل شدن.

ذ معین

(ذَ) (ص.)۱- زیرک، هوشیار.۲- تند - بوی.

ذ معین

(فْ یَ تَ یا تِ) (ص مر.) شعری که دارای دو قافیه باشد.

ذ معین

(ذُ) (مص ل.) گداختن، آب شدن.

سایدبار