بایگانی‌های ذ - صفحه ۱۴ از ۱۸

ذ معین

(ذُ) (مص ل.) گداختن، آب شدن.

ذ معین

(ذُ) (اِ.) جِ ذکر؛ مردان، نران.

ذ معین

(~. تَ) (مص م.) درک کردن، حس کردن.

ذ معین

(ذَ یِ) (اِ.) جِ ذؤابه.۱- پیشانی‌ها.۲- روییدنگاه‌های موی بر پیشانی.۳...

ذ معین

(ذُ) (اِ.) جِ ذَکَر؛ نران، نرینگان، ذکور. مق اناث.

ذ معین

(~. زَ دِ) (ص مف.)۱- کسی که بر اثر شنیدن خبری خوش دچار هیجان و نشاط ...

ذ معین

(ذُ لْ وَ هَ) (ص مر.) شعری که محتمل دو معنای مدح و هجو باشد.

ذ معین

(ذِ. کَ دَ) (مص م.)۱- یاد کردن، نام بردن.۲- بیان کردن.۳- تسبیح گفتن، ...

ذ معین

(فُ) (ص مر.) = ذی فنون: دارندة فن‌ها، پُرهنر، هنرمند.

ذ معین

(ذُ نُّ) (اِ.)۱- صاحب ماهی.۲- لقب حضرت یونس (ص) به خاطر رفتن در شکم م...

سایدبار