بایگانی‌های ذ - صفحه ۱۶ از ۱۸

ذ معین

(ذُ) (اِ.) جِ ذکر؛ مردان، نران.

ذ معین

(~. تَ) (مص م.) درک کردن، حس کردن.

ذ معین

(ذَ یِ) (اِ.) جِ ذؤابه.۱- پیشانی‌ها.۲- روییدنگاه‌های موی بر پیشانی.۳...

ذ معین

(ذُ) (اِ.) جِ ذَکَر؛ نران، نرینگان، ذکور. مق اناث.

ذ معین

(~. زَ دِ) (ص مف.)۱- کسی که بر اثر شنیدن خبری خوش دچار هیجان و نشاط ...

ذ معین

(ذُ لْ وَ هَ) (ص مر.) شعری که محتمل دو معنای مدح و هجو باشد.

ذ معین

(فِ) (ص مر.) مهره دار.

ذ معین

(ص مر.) صاحب علاقه، دلبسته.

ذ معین

(عَ) (ص مر.) خردمند، دارندة عقل، بخرد؛ ج. ذوی العقول.

ذ معین

(صَ حِ یَّ) (ص مر.) دارای صلاحیت، دارای شایستگی برای مداخله در امری ی...

سایدبار