بایگانی‌های ذ - صفحه ۷ از ۱۸

ذ معین

(ذُ رّ یّ) (اِ.) جِ ذریه.

ذ معین

(~. نَ دَ) (مص م.) پس انداز کردن، ذخیره کردن.

ذ معین

(ذا لِ) (ص. اِ.) این.

ذ معین

(ذِ وِ) (اِ.)۱- نوک کوه، قله.۲- تارک سر.۳- بالای هر چیز.

ذ معین

(~.) (اِمص.) عمل ذخیره کردن.

ذ معین

(ذَ) (ص.) رام، مطیع. ج. اذلة و ذُلُل.

ذ معین

(ذَ) (اِ.)۱- داروی خشک، سوده یا کوفته شده، پراکندنی یا پاشیدنی در زخم...

ذ معین

(ذُ خْ) (اِ.) ذخیره، نگه داشته شده برای روز مبادا. ج. اذخار.

ذ معین

(ذِ لِ) (ص.) چیره زبان، تیززبان.

ذ معین

(ذَ رِّ) (ص نسب.) آن چه که جز با ذره بین نتوان دید.

سایدبار