بایگانی‌های ذ - صفحه ۸ از ۱۸

ذ معین

(ذَ) (ص.) خوار، زبون. ج. اَذِلاّ ء یا اَذِلّه. ؛ ~ مرده دشنامی است ...

ذ معین

(ذُ رّ یَّ) (اِ.) نک. ذریه.

ذ معین

(ذَ رّ) (اِ.)۱- مورچه.۲- غبار پراکنده در هوا.

ذ معین

(ذَ) (ص.) زبان آور، فصیح.

ذ معین

(ذُ رّ یّ) (اِ.) جِ ذریه.

ذ معین

(~. نَ دَ) (مص م.) پس انداز کردن، ذخیره کردن.

ذ معین

(~. بَ رَ) (اِمر.) شعری که دارای دو بَحر شعری باشد.

ذ معین

(~.) (اِ.) جِ ذهبه ؛ باران‌های ریز و بسیار.

ذ معین

(~. مِ نَ) (ص مر.) نک ذوالمن.

ذ معین

(~. اِ) (ص مر.)۱- خداوند احسان.۲- صفتی است از صفات خدای تعالی.

سایدبار