بایگانی‌های ذ - صفحه ۸ از ۱۸

ذ معین

(ذَ) (حامص.) ذلت، خواری.

ذ معین

(ذَ رَ یا رِ) (اِ.)۱- داروی خشک، ذرور.۲- نوعی بوی خوش، عطر.۳- گل شیپو...

ذ معین

(ذَ) (مص م.) آفریدن، خلق.

ذ معین

(ذَ) (ص.) خوار، زبون. ج. اَذِلاّ ء یا اَذِلّه. ؛ ~ مرده دشنامی است ...

ذ معین

(ذُ رّ یَّ) (اِ.) نک. ذریه.

ذ معین

(ذَ رّ) (اِ.)۱- مورچه.۲- غبار پراکنده در هوا.

ذ معین

(~. بُ حُ) (ص مر.) شعری که دارای سه بحر شعری یا بیشتر باشد.

ذ معین

(ذَ هَ) (اِ.) زر، طلا، عسجد.

ذ معین

(~. بَ رَ) (اِمر.) شعری که دارای دو بَحر شعری باشد.

ذ معین

(~.) (اِ.) جِ ذهبه ؛ باران‌های ریز و بسیار.

سایدبار