بایگانی‌های ر - صفحه ۲۴ از ۱۰۲ - لغت نامه زردیس

ر معین

ربوه

(رَ وَ یا وِ) (اِ.) پشته، بلندی.

ر معین

ربض

(رَ بَ) (اِ.)۱- دیوار گرداگرد شهر.۲- جای گوسفندان.

ر معین

ربون

(رَ) (اِ.) پولی که پیش از کار به مزدور دهند.

ر معین

ربح

(رِ) (اِ.) سود. ج. ارباح.

ر معین

رجل

(رَ جُ) (اِ.) مرد. ج. رجال.

ر معین

رجغک

(رَ غَ) (اِ.) نک رجک.

ر معین

رجعت

(رَ عَ) (مص ل.)۱- بازگشت.۲- بازگشت مرد به سوی زن طلا ق دادة خود.

ر معین

رجع

(رَ) (مص ل.) برگشتن، بازگشتن.

ر معین

رجس

(رِ) (اِ.)۱- پلیدی.۲- گناه.

ر معین

رجزخوانی

(~. خا) (حامص.) خود - ستایی.

سایدبار

باز کردن سایدبار