بایگانی‌های ر - صفحه ۲۶ از ۱۰۲ - لغت نامه زردیس

ر معین

رجل

(رَ جُ) (اِ.) مرد. ج. رجال.

ر معین

رجغک

(رَ غَ) (اِ.) نک رجک.

ر معین

رجعت

(رَ عَ) (مص ل.)۱- بازگشت.۲- بازگشت مرد به سوی زن طلا ق دادة خود.

ر معین

رجع

(رَ) (مص ل.) برگشتن، بازگشتن.

ر معین

رجس

(رِ) (اِ.)۱- پلیدی.۲- گناه.

ر معین

رجزخوانی

(~. خا) (حامص.) خود - ستایی.

ر معین

رحب

(رَ) (ص.) فراخ، گشاده.

ر معین

رجز

(رَ جَ) (اِ.)۱- شعری که به هنگام جنگ هر یک از طرفین در ستایش قوم و اف...

ر معین

رحال

(~.) (ص.) بسیار سفر کننده ؛ ج. رحاله.

ر معین

رجحان

(رُ) (اِمص.) برتری، فزونی.

سایدبار

باز کردن سایدبار