جستجو
لغت نامه
صفحه اصلی زردیس
پیشنهاد کلمه
همه کلمه ها
منو
ر
معین
رفقاء
(رُ فَ) (اِ.) جِ رفیق ؛ دوستان، یاران.
ر
معین
رفاقت
(رِ قَ) ۱- (مص ل.) دوستی کردن، همراهی کردن.۲- (اِمص.) همراهی، یاری.
ر
معین
رفق
(رِ فْ) ۱- (مص ل.) مدارا کردن.۲- (اِمص.) مدارا.
ر
معین
رفاق
(رِ) (اِ.) جِ رفقه. یاران، همراهان.
ر
معین
رفعت
(رَ عَ) ۱- (مص ل.) بلندمرتبه شدن.۲- (اِمص.) والایی، بزرگواری.
ر
معین
رفاغ
(رَ) (اِمص.)۱- فراخی.۲- خوشگذرانی.
ر
معین
رفع
(رَ) (مص م.)۱- بالا بردن، برکشیدن.۲- ترقی دادن.۳- برطرف کردن.
ر
معین
رفاده
(رِ دَ یا دِ) (اِ.)۱- زخم بند.۲- زین.
ر
معین
رفض
(رَ) (مص م.)۱- واگذاشتن، ترک کردن.۲- دور افکندن، طرد کردن.
ر
معین
رفات
(رُ) (اِ.) پوسیده، شکسته.
«
‹
50
51
52
53
54
›
»
باز کردن سایدبار
فروشگاه
خانه
جستجو
لغت نامه
صفحه اصلی زردیس
پیشنهاد کلمه
همه کلمه ها