جستجو
لغت نامه
صفحه اصلی زردیس
پیشنهاد کلمه
همه کلمه ها
منو
ر
معین
رفق
(رِ فْ) ۱- (مص ل.) مدارا کردن.۲- (اِمص.) مدارا.
ر
معین
رفاق
(رِ) (اِ.) جِ رفقه. یاران، همراهان.
ر
معین
رفعت
(رَ عَ) ۱- (مص ل.) بلندمرتبه شدن.۲- (اِمص.) والایی، بزرگواری.
ر
معین
رفاغ
(رَ) (اِمص.)۱- فراخی.۲- خوشگذرانی.
ر
معین
رفع
(رَ) (مص م.)۱- بالا بردن، برکشیدن.۲- ترقی دادن.۳- برطرف کردن.
ر
معین
رفاده
(رِ دَ یا دِ) (اِ.)۱- زخم بند.۲- زین.
ر
معین
رقت انگیز
(~. اَ) (ص فا.) چیزی که ترحم و دلسوزی شخص را تحریک کند.
ر
معین
رق
(~.) (اِ.) هر چیز نازک، پوست نازک که بر آن چیزی نویسند.
ر
معین
رقت
(رِ قَّ) (اِمص.)۱- نازکی.۲- نرمی و لطافت.۳- مهربانی.۴- آبکی بودن.
ر
معین
رفیقه
(رَ قِ) (اِ.) مؤنث رفیق، دختر یا زنی که با مردی که همسرش نیست، رابطة ...
«
‹
51
52
53
54
55
›
»
باز کردن سایدبار
فروشگاه
خانه
جستجو
لغت نامه
صفحه اصلی زردیس
پیشنهاد کلمه
همه کلمه ها