بایگانی‌های ر - صفحه ۹۵ از ۱۰۲

ر معین

(خِ) (ص نسب.) کسی که اسهال دارد.

ر معین

(رَ یا رِ یْ) ۱- (مص ل.) دو دل شدن.۲- (اِمص.) دو دلی.۳- (اِ.) شک.

ر معین

(س) (اِمص.)۱- تار، رشته.۲- پشت سر هم قرار گرفتن.

ر معین

(رِ تِ)۱- (حامص.) ریزش.۲- در قالب قرار گرفتن فلز.

ر معین

(رَ یّ) (ص.)۱- سیراب.۲- تر و تازه، شاداب.

ر معین

(اِ.) رشته، طناب.

ر معین

(~. گَ) (ص فا.) کسی که فلزات را ذوب کرده و در قالب می‌ریزد.

ر معین

(اِ.) واحد پول ایران.

ر معین

(~.) (مص ل.) ریدن.

ر معین

(تِ) (ص مف.)۱- انداخته شده، پاشیده شده.۲- ذوب شده.

سایدبار